De Franse fotografe Marion (Julie Delpy) en de Amerikaanse interieurdesigner Jack (Adam Goldberg) wonen in New York en besluiten hun relatie nieuw leven in te blazen door op vakantie naar Europa te gaan. De trip naar Venetië pakte niet zo goed uit, dus is nu alle hoop gevestigd op Parijs. Maar door Marions ouders (die geen woord Engels verstaan) en Jacks obsessie elke beroemde Parijse grafsteen te willen fotograferen lijkt ook dit op een mislukking uit te lopen.
2 Days in Paris is een intelligente romantische komedie. Bestaan die dan; intelligente romantische komedies? Wel als ze geschreven, geregisseerd, gespeeld, gemonteerd en gefotografeerd worden door multi talent Julie Delpy. Julie Delpy speelde eerder in de films Before Sunrise en het vervolg daarop Before Sunset. 2 Days in Paris is haar eerste "zelfgemaakte" film. De film heeft ingrediënten genoeg om grappig te zijn; cultuurverschillen, taalproblemen, vooroordelen, relatieperikelen en ieder personage heeft wel één of meer neurotische aandoeningen. Om je ingezakte liefdes/seks leven weer nieuw leven in te blazen is het nu eenmaal geen goed idee om terug te gaan naar de stad (Parijs) waar je bent opgegroeid en waar je jarenlang gewoond hebt. Marion kent de taal, gewoonten, humor en gebruiken van de Parijzenaars en komt de ene na de andere ex tegen. Jack gaat zich steeds meer een buitenstaander voelen en ziet in elke ex een gevaar; of verbeeldt hij zich dit?
In het begin had ik een hekel aan de neurotische, super-Amerikaanse Jack maar gaandeweg krijg je sympathie voor hem en leef je met hem mee. Julie Delpy is innemend en goed. Adam Goldberg heeft Ben Stiller achtige trekjes. Nu ben ik geen fan van Ben Stiller maar ik waardeer zijn onmogelijke rollen altijd wel. 2 Days in Paris heeft veel dialoog en lange zinnen met Woody Allen achtige neurotische situaties en is, op de valreep van 2007, een verfrissende komedie die de moeite waard is om naar toe te gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten