vrijdag 30 april 2010

Fietsen


Eén dag op Horta en we besluiten vandaag (donderdag) te gaan fietsen. We huren een paar "Mountain Bikes" die zo bij de Aldi vandaan lijken te komen. Het kan onze ambitie het eiland rond te fietsen nauwelijks temperen. We trappen Horta uit en na de eerste bocht staan we meteen op een alleraardigst strandje met ruige rotsen. Na het foto-momentje fietsen we verder. Na 20 minuten heb ik al meer mooie dingen van het eiland gezien dan 10 jaar geleden in drie weken. Ik realiseer me dat ik toen eigenlijk niet verder geweest ben dan Café Peter Sport en de jachthaven. Toch heb ik met toen ook prima vermaakt.

De fietstocht ontaart in één lange slopende klim. Het lijkt wel of er alleen maar bergop gefiets wordt. Na een uur of drie raak ik eraan gewend en klim zwijgend (of is het hijgend?) mee. Het wordt een prachtige afwisselende tocht en ondanks de kaarten die we bij ons hebben lukt het ons prima regelmatig te verdwalen. Om half zeven zijn we weer bij de Ithaka waar Sonja de lekkerste hapjes voor ons klaar heeft staan. We drinken de laatste ijskoude Carib-biertjes met het gevoel dat we ze ook echt verdient hebben.

donderdag 29 april 2010

Horta


Als ik aan land stap begint (net als bij de meeste anderen) de steiger te wiebelen en te draaien. We hebben spontaan landziekte na bijna twee weken van slingeren. Horta ontwaakt langzaam en we klaren in bij de Douane. Na een stevig ontbijt in het legendarische (zeilers) Café Peter Sport gaan we op zoek naar sporen van mijn verblijf hier tien jaar geleden.


In horta is het gebruik een schildering op de kademuur achter te laten als je de eilanden per boot bereikt hebt. We speuren de muur af op zoek naar de schildering die ik hier ooit gemaakt heb. Ik vind hem maar alles wat er van over is zijn een paar vage en onherkenbare sporen. Bovendien heeft een brutale Fransoos er vorig jaar een knoert van een schildering overheen gezet. De schilderingen van de Felice en Blauw (die indertijd gelijk met mij hier waren) zijn nog wel duidelijk aanwezig.

woensdag 28 april 2010

Arrivé



Het is gelukt, we hebben de overkant gehaald. Na 12,5 onstuimige dagen op de oceaan zijn we woensdag 28 april bij de Azoren aangekomen. Na vertrek van St. Maarten volgden meteen al twee dagen van aan de wind stampen en slingeren en gaf de stuurautomaat er de brui aan. Gelukkig was er een reserve aan boord en na een klein uurtje sleutelen was de automaat weer Up en Running, dit tot grote opluchting van iedereen aan boord. Ook de wind draaide iets gunstiger zodat we een bezeilde koers richting De Azoren hadden. Dit is de rest van onze reis zo gebleven. Dagenlang ploegde Ithaka op een strakke koers moeiteloos door het water en maakten we 200 mijl+ dagen. Braaf liepen we onze wachten volgens het systeem van vier uur op, acht uur af (wat na een dag of tien toch behoorlijk begint op te breken). De luxe van een overdekt Wheelhouse maakten de nacht-wachten trouwens behoorlijk comfortabel. De plotter en radar zijn je ogen dus je hoeft je hoofd niet eens naar buiten te steken om de boel in de gaten te houden. 

Alle luxe op Ithaka went trouwens heel erg snel. Een eigen hut met flatscreen, hete douche en Airco en een reuze flatscreen in de salon waarop we regelmatig film kijken. Maar als het waait en golft blijft het gewoon een scheefhangende bak waarin alles wat je doet ernergie kost. Die luxe heeft overigens ook een keerzijde. Koken doe je op een inductiekookplaat en de vriezers houden alles vers en koud. Maar om een ei te bakken moet er een 30 AMP generator gestart worden en dat laat je dan maar weer uit je hoofd en kies je toch maar voor die krentenbol. Vissen was ook een succes; Dorades en Tonijn werden om de andere dag moeiteloos aan dek geslingerd om tot verse Sushi of reuze-moten te worden verwerkt.

Na 12 dagen lopen we met zonsopkomst het eiland Faial aan en motoren de haven van Horta binnen. Prachtige aankomst die gevierd wordt met een goede fles champagne. Het voelt goed om weer terug te zijn. Anton en Bas vliegen morgen terug naar Nederland, ik heb nog een week vakantie hier op De Azoren.


woensdag 14 april 2010

Bye


Aangezien ik de komende tijd op reis ben zal er even weinig tot geen activiteit op dit blog zijn. Bij deze zeg ik dan ook iedereen gedag voordat ik het vliegtuig in stap.

Oké om eerlijk te zijn ben ik (As We Speak) al vier dagen op St. Maarten maar er was gewoon geen tijd om te bloggen. Meestal is dit een goed teken en in dit geval gaat dat ook weer op. Ik zal jullie niet vervelen hoe luxe het hotel is, hoe blauw de zee recht voor onze kamer of hoe koud het bier is. Vanaf morgen zal er echter hard gewerkt moeten worden. Dan ankert de Ithaka in de baai voor ons hotel en gaan we aan boord voor de Atlantic Crossing. Het plan is om donderdag te vertrekken en vanaf dat moment is elk kontact met de buitenwereld afgelopen. See you at The Azores. Het voelt bijzonder om aan dezelfde oversteek vanaf hetzelfde eiland te beginnen als 10 jaar geleden.

Bijgaand een foto van mijn favoriete bezigheid op het eiland.