zaterdag 28 maart 2009

Nederland - Schotland


Het lijkt wel een invasie. De hele stad is vandaag vergeven van lelijk uitziende mannen in blauw/groen geruite rokken. Kleurrijk is het wel en zingen kunnen ze ook. Nederland - Schotland vanavond in de ArenA en Amsterdam zal het weten. In grote getalen zijn ze hierheen gekomen. Ook al is het blijkbaar een belangrijke wedstrijd vanavond, het Nederlands elftal kan mij nooit zo erg boeien. Ik hou het liever bij de Champions League en Ajax.

Tijdens mijn "zaterdagmiddag boodschappen" loop ik in Scheltema Sjors tegen het lijf. We praten wat over boeken, bootjes, kunst(boeken) en restaurants en ik vervolg mijn weg. Op de terugweg over de Dam blijkt er bijna geen doorkomen aan. De hele Dam is blauwgekleurd en ons Nationale Monument is behangen met het Saint Andrews Cross en de Lion Rampant. Het is een ware happening waarbij eigenlijk niets anders gebeurt dan massaal Heineken drinken en gezamenlijk liederen zingen. Als ik even sta te kijken, spreken twee vrolijk uitgedoste Schotten me onmiddellijk aan. In onverstaanbaar Engels vertellen ze me hoe gezellig en vriendelijk de Schotten zijn en dat ze vanavond absoluut gaan winnen. We raken aan de praat en Doug, vergezelt van zijn dochter Muireall (wat heldere zee betekent), vertelt me dat het Andreas Cross symbool staat voor het kruis waaraan de apostel Andreas (de Schotse beschermheilige) gekruisigd zou zijn. Tussen al het gelal door, schreeuwt hij me toe dat de Schotse vlag de oudste vlag ter wereld is en dat alle Engelsen dronken vechtersbazen zijn. Die Doug, je zou hem bijna gaan geloven.

Al met al hing er een prettige uitgelaten sfeer en je zou bijna hopen dat de Schotten hun wedstrijd van vanavond gaan winnen.

maandag 16 maart 2009

Watchmen ***


The existence of life is a highly overrated phenomenon

Ik had zin in iets waarbij in ieder geval niet al teveel nagedacht hoefde te worden. Gewoon een lekker te consumeren actie verhaaltje met leuke special effects. Zodoende op naar Watchmen, gebaseerd op de Graphic Novels (en daarmee een zogenaamde stripverfilming) die in de jaren 70 heel populair moeten zijn geweest. Ik hou wel van dat sfeertje van Comic Books met vreemd uitgedoste superhelden die de stad beschermen tegen misdaad en duistere krachten. Daarnaast speelde het trauma van de gemiste The Dark Night film van vorig jaar nog door mijn hoofd.

Niet al teveel verwacht en misschien wel daarom danig onder de indruk; dat was mijn gevoel na afloop. De openingscène is in ieder geval briljant. Zelden zo'n mooie titelsequentie gezien waarin op een perfecte manier in korte flashes de na-oorlogse geschiedenis wordt verteld en de vele verhaallijnen worden weergegeven. Andy Warhol, David Bowie, John F. Kennedy, Truman Capote, Fidel Castro en vele anderen trekken in korte tijd aan je voorbij. Wie denkt dat hij naar een leuke actiefilm gaat kijken komt bedrogen uit. Watchmen is een diepzinnig, film-noir achtig striphelden-verhaal vol beschouwingen op de mensheid, de leegheid van het bestaan en een meesterlijke kijk op de koude oorlog van de jaren 70. De film heeft vele lagen met misschien iets teveel verschillende verhaallijnen maar is toch goed te volgen. Rorschack, Dr. Manhattan en Comic blijven toch mijn helden. Je moet ervan houden, maar sta je er voor open dan zie je een prachtig uitgevoerde film met interessante verhalen ondersteund door een geweldige soundtrack.

zaterdag 14 maart 2009

Doorbijten

De klad erin, de pijp aan Maarten, writersblock, privéproblemen, depressie, gedumpt door vriendinnetje en zwelgend in liefdesverdriet elke avond een fles rode wijn erin, mijn huis uitgezet...? Was het maar waar want dan had ik in ieder geval genoeg om over te schrijven. De afgelopen weken had ik er gewoon geen zin in. Al dat geneuzel over filmpjes en wie waar in speelt en wat men daar van vindt; alsof er geen belangrijkere dingen aan de hand zijn. Tja en daar bent U als lezer dan de dupe van. En dat is nu juist het leuke van een blog; lekker kunnen doen waar je wel of geen zin in hebt.

Daarnaast eist momenteel één van de twee zekerheden in het leven mijn volledige aandacht. Een formaliteit dacht ik; net zo makkelijk als het aanvragen van een BTW nummer. Iedere ZZP-er kent het bestaan en belang ervan; De VAR. Echter, daar waar duizenden ZZP-ers er zonder problemen een krijgt toegestuurd heeft bij mij ene mijnheer of mevrouw Gerrits van Coördinatiepunt/Oost(?)/ Verklaring ArbeidsRelatie, gedacht wat nadere vragen te moeten stellen en eens lekker moeilijk te gaan lopen doen. Blijkbaar gewoon omdat dat kan. Gevolg; het sneeuwt hier inmiddels blauwe enveloppen, opdrachtgever teleurgesteld (lees boos), belastingadviseurs buitelen over elkaar heen met de meest tegenstrijdige adviesen en zelfs FNV-zelfstandigen (Met de briljante slogan; "Zelfstandig, maar niet alleen") weet niet hoe op de lijst met inmiddels 21 vragen te moeten reageren.

Leuker wordt het er in ieder geval niet op en al helemaal niet makkelijker. Strijdvaardig en melig word je er wel van. Vrolijk ga ik verder in deze nimmer aflatende strijd tegen het Blauwe Smurfen Legioen. Gewoon even flink doorbijten en voor ik het weet ben ik zo ervaringsdeskundig dat ik mezelf specialist kan noemen. Iemand nog een adviesje nodig?