Het lijkt wel een invasie. De hele stad is vandaag vergeven van lelijk uitziende mannen in blauw/groen geruite rokken. Kleurrijk is het wel en zingen kunnen ze ook. Nederland - Schotland vanavond in de ArenA en Amsterdam zal het weten. In grote getalen zijn ze hierheen gekomen. Ook al is het blijkbaar een belangrijke wedstrijd vanavond, het Nederlands elftal kan mij nooit zo erg boeien. Ik hou het liever bij de Champions League en Ajax.
Tijdens mijn "zaterdagmiddag boodschappen" loop ik in Scheltema Sjors tegen het lijf. We praten wat over boeken, bootjes, kunst(boeken) en restaurants en ik vervolg mijn weg. Op de terugweg over de Dam blijkt er bijna geen doorkomen aan. De hele Dam is blauwgekleurd en ons Nationale Monument is behangen met het Saint Andrews Cross en de Lion Rampant. Het is een ware happening waarbij eigenlijk niets anders gebeurt dan massaal Heineken drinken en gezamenlijk liederen zingen. Als ik even sta te kijken, spreken twee vrolijk uitgedoste Schotten me onmiddellijk aan. In onverstaanbaar Engels vertellen ze me hoe gezellig en vriendelijk de Schotten zijn en dat ze vanavond absoluut gaan winnen. We raken aan de praat en Doug, vergezelt van zijn dochter Muireall (wat heldere zee betekent), vertelt me dat het Andreas Cross symbool staat voor het kruis waaraan de apostel Andreas (de Schotse beschermheilig
e) gekruisigd zou zijn. Tussen al het gelal door, schreeuwt hij me toe dat de Schotse vlag de oudste vlag ter wereld is en dat alle Engelsen dronken vechtersbazen zijn. Die Doug, je zou hem bijna gaan geloven.Al met al hing er een prettige uitgelaten sfeer en je zou bijna hopen dat de Schotten hun wedstrijd van vanavond gaan winnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten