The existence of life is a highly overrated phenomenon
Ik had zin in iets waarbij in ieder geval niet al teveel nagedacht hoefde te worden. Gewoon een lekker te consumeren actie verhaaltje met leuke special effects. Zodoende op naar Watchmen, gebaseerd op de Graphic Novels (en daarmee een zogenaamde stripverfilming) die in de jaren 70 heel populair moeten zijn geweest. Ik hou wel van dat sfeertje van Comic Books met vreemd uitgedoste superhelden die de stad beschermen tegen misdaad en duistere krachten. Daarnaast speelde het trauma van de gemiste The Dark Night film van vorig jaar nog door mijn hoofd.
Niet al teveel verwacht en misschien wel daarom danig onder de indruk; dat was mijn gevoel na afloop. De openingscène is in ieder geval briljant. Zelden zo'n mooie titelsequentie gezien waarin op een perfecte manier in korte flashes de na-oorlogse geschiedenis wordt verteld en de vele verhaallijnen worden weergegeven. Andy Warhol, David Bowie, John F. Kennedy, Truman Capote, Fidel Castro en vele anderen trekken in korte tijd aan je voorbij. Wie denkt dat hij naar een leuke actiefilm gaat kijken komt bedrogen uit. Watchmen is een diepzinnig, film-noir achtig striphelden-verhaal vol beschouwingen op de mensheid, de leegheid van het bestaan en een meesterlijke kijk op de koude oorlog van de jaren 70. De film heeft vele lagen met misschien iets teveel verschillende verhaallijnen maar is toch goed te volgen. Rorschack, Dr. Manhattan en Comic blijven toch mijn helden. Je moet ervan houden, maar sta je er voor open dan zie je een prachtig uitgevoerde film met interessante verhalen ondersteund door een geweldige soundtrack.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten