Volgens de filmposter is Khadak een magisch-realistische film die zich afspeelt op de bevroren steppen van Mongolië; dat geeft op voorhand te denken...
Khadak is ook bekroond met de "Luigi de Laurentiis prize" ofwel "The Lion of the Future prize" (beste speelfilmdebuut) op het filmfestival van Venetië; dat maakt nieuwsgierig...
Khadak is een film die zich niet makkelijk ergens mee laat vergelijken. Het is in ieder geval geen dromerige, semi-boeddhistische toeristen film met af en toe een mooi plaatje van het ruige landschap.
Khadak is het werk van Peter Brosens en Jessica Woodworth die naar Mongolië afreisden om daar (let op!): "een conceptuele documentaire te maken over de Mongoolse luchtvaart en zijn parallelle evolutie met het socialisme". Ja, ja, verzin het maar eens; hoe geëngageerd kan een mens zijn? Blijkbaar was de uitwerking hiervan nóg moeilijker dan het idee want die conceptuele documentaire is er nooit gekomen. In plaats daarvan en waarschijnlijk omdat ze er toch waren hebben ze Khadak gemaakt.
Khadak vertelt het verhaal van Bagi, een jonge nomade die met zijn moeder en grootvader en een hele kudde dieren op de steppe leeft. Bagi is voorbestemd om shamaan te worden. Op een dag komen mannen van het leger aankondigen dat er een plaag onder de dieren is uitgebroken en iedereen móet verhuizen naar een mijnwerkers stadje om daar te gaan werken. Bagi redt daar het leven van de knappe kolendievegge Zolzaya en samen ontdekken ze dat het hele verhaal van de epidemie maar een verzinsel van de overheid is om van de nomaden af te komen. Samen met Zolzaya en shamaanse krachten ontketent hij een revolutie tegen sociaal onrecht en bedrog van de overheid.
Het meest opvallende aan de film is de enorme traagheid en de lengte van de shots. Dit zal ongetwijfeld te maken hebben met de Mongoolse levensfilosofie want stilte is een kenmerkend onderdeel van de Mongolische manier van communiceren. Het Westerse misverstand is dat er in een stilte niets gezegd wordt, aldus één van de makers. Mooi gezegd maar probeer als niet-boeddhistische Westerling maar eens wakker te blijven met al die veelzeggende stiltes om je heen.
In Kadhak loopt zowel heden, verleden en toekomst als realiteit en fictie door elkaar heen. Wat is echt, wat is een droom, wat is een visioen? Op een gegeven moment was ik het spoor in ieder geval bijster.
Blijft over de prachtige cinematografie en de mooie soundtrack. Soms heeft een film geen duidelijk begrijpbaar chronologisch verhaal nodig om boeiend te zijn en zijn boodschap over te brengen.
De oplettende kijker kan aan het einde van de film in ieder geval tot twaalf tellen in het Mongools en voor iedere bioscoopbezoeker is er een (gratis) cd-tje met de muziek van de soundtrack (zolang de voorraad strekt).
2007
Geen opmerkingen:
Een reactie posten