zaterdag 6 februari 2010

Un Prophète ****


Lekker is dat, het is pas februari en ik heb het gevoel nu al de spannendste film van het jaar te hebben gezien. Un Prophète is een Franse gevangenisfilm die ondanks zijn lengte (twee en half uur) van begin tot eind weet te boeien. Malik, een 19 jarige Franse jongen, belandt met 6 jaar gevangenisstraf voor de boeg in een grauwe gevangenis. Waarom hij daar zit en wat zijn achtergronden zijn wordt nauwelijks uit de doeken gedaan. Wel is het onmiddellijk duidelijk dat de naïeve Malik weinig kans heeft zichzelf staande te houden in het harde gevangenismilieu. Om te overleven is hij gedwongen om, in ruil voor bescherming, (smerige) opdrachten uit te gaan voeren voor een bende Corsicaanse criminelen die in de gevangenis de dienst uitmaken. Tot zover is Un Prophète niet anders dan de meeste andere films die zich in de geïsoleerde omgeving van een gevangenis afspelen. Wat deze film bijzonder en anders maakt is het feit dat de Franse regisseur Jacques Audiard de bekende codes en ethiek van het gevangenisgenre gebruikt om juist het karakter en ontwikkeling van de hoofdrolspelers uit te diepen. Door zijn sluwheid weet Malik zich langzaam op te werken in de pikorde van de gevangenis en zien we tegelijkertijd de macht van de Corsicaanse Maffiabaas steeds meer afnemen.

Un Prophète is rauw tot op het bod en de gevangenis-romantiek is ver te zoeken. Sommige scènes zijn nauwelijks te verdragen en de constant aanwezige spanning maken het tot een intense kijkervaring. Tahar Rahim (die de rol van Malik speelt) is een ijzersterke belofte en Niels Arestrup speelt zo echt dat je de eenzaamheid en vermoeidheid van de oude Corsicaanse bendeleider gewoon kunt voelen. De overige gedetineerden worden gespeeld door niet-professionele acteurs en lijken zo uit de bajes te zijn geplukt. Dat de gevangenis een uitstekende springplank is voor een criminele carriére en goed voor je connecties als je weer vrij komt wisten we al maar toch roept deze film automatisch vragen op over hoe zinvol het allemaal is. Malik maakt in ieder geval dankbaar gebruik van alle mogelijkheden en middelen die het Franse gevangenissysteem hem biedt.

Audiard geeft het geheel een spirituele lading door Malik van tijd tot tijd visioenachtige hallucinaties te laten ondergaan. Iets dat wat mij betreft achterwege gelaten had kunnen worden; Un Prophète is op zichzelf al huiveringwekkend en boeiend genoeg. (Trailer)

Geen opmerkingen: