vrijdag 18 juli 2008
21: Las Vegas **
Five students who changed the game forever
Regelmatig speelt in een film een kaart- of roulette-scène een belangrijke rol. Eén scène is al een hele opgave om zoiets saais als een potje kaarten een beetje boeiend in beeld te brengen en meestal wordt dit opgelost met snel gemonteerde flash-beelden waarin duidelijk wordt gemaakt dat er flink wordt gewonnen of juist alles wordt verloren. Meestal ben ik dat snel zat; een paar van dat soort beelden en ik weet het wel. In 21: Las Vegas draait de hele film om één kaartspelletje namelijk Black Jack ofwel 21-en. Een uitdaging om daar een boeiende speelfilm over te maken want aan het spelletje 21-en valt weinig eer te behalen; voor Pesten heb je zelfs al meer inzicht nodig.
Voor een bioscoopavondje met de KLM Treasury- en Finance afdeling was de keus echter snel gemaakt; een film die gaat over getallen én geld heeft natuurlijk meteen de aandacht. Het eten bij Memories of India was lang niet slecht en de Vindaloo Chicken kon slechts met veel bier worden geblust. Dat de film in Pathé de Munt draaide namen we voor lief. De filmposter liet ons doen geloven dat de film is gebaseerd op waargebeurde feiten. Een groep briljante studenten vliegt onder leiding van hun wiskunde docent (Kevin Spacey) elk weekend naar Las Vegas om daar met gebruik van hun kennis en vermogen kaarten te tellen de Black Jack uitkomsten naar hun hand te zetten. Door middel van een systeem (dat in de film nogal simpel overkomt) worden de kaarten geteld en de uitkomst voorspeld. Grote sommen geld stromen de kant van de studenten op en niets lijkt meer onmogelijk. Op deze manier is het een fluitje van een cent om het collegegeld van $ 300.000 bij elkaar te schrapen. Verblind door zoveel makkelijk geld, verliest het talent Ben Campbell al snel zijn oorspronkelijke doelen uit het oog, stoppen blijkt onmogelijk ook al kost het je je vrienden en sociale leven.
Van een flinterdun verhaaltje weet regisseur Robert Luketic toch een vermakelijke film te maken en dat is eigenlijk al een prestatie op zich. Kevin Spacey speelt als vanouds en Kate Bossworth is vooral leuk om naar te kijken. De stichtelijke boodschap, dat uiteindelijk geld niet gelukkig maakt en vriendschappen belangrijker zijn namen we op de koop toe.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten