Sleuth ***

Obey the Ruels

Sleuth (speurhond of detective) kreeg over het algemeen geen positieve recensies. Dat heeft me verbaast want ik vond het zeker geen slechte of vervelende film. Feit is dat Sleuth anders is dan de films die we gewoonlijk voorgeschoteld krijgen. In Sleuth geen wilde achtervolgingen of heftige snel gemonteerde scènes gefilmd op spectaculaire locaties maar slechts twee mannen in één huis; niet meer en niet minder.

Sleuth is namelijk een verfilming van het toneelstuk van Antony Shaffer uit 1970 en deze filmversie is weer een remake van de eerste film uit 1972. De succesvolle maar rancuneuze detective schrijver Andrew Wyke (Michael Caine) ontvangt in zijn luxe en uiterst designvol maar zielloos ingerichte landhuis de jongere Milo Tindle (Jude Law). Na wat heen en weer gepraat en een drankje komt Wyke onverwacht ter zake met de woorden: "Dus jij bent degene die mijn vrouw neukt". De toon is daarmee gezet want Milo blijkt de nieuwe minnaar van Wyke's vrouw en hij is naar de villa afgereisd om een scheiding te forceren. Wyke komt daarop met een plan waardoor ze beiden beter van de scheiding zullen worden. Milo hapt toe en dan ontstaat er een kat en muis spel dat de hele verdere film zal duren en waarbij de rollen voortdurend worden omgedraaid. Volgens sommigen gaat dit tot vervelens toe door maar ik vond de voortdurende plotwendingen en het macho gedrag van twee om een vrouw vechtende haantjes heerlijk om te volgen. Om met zo weinig middelen anderhalf uur te blijven boeien komt het aan op acteerprestaties en deze zijn dan ook buitengewoon goed.

Interessant detail: Michael Caine speelde in de versie uit 1972 de rol van Milo (de jonge minnaar) en nu dus (op leeftijd) de rol van de oudere schrijver. Caine heeft Jude Law ongetwijfeld van aanwijzingen en hulp kunnen voorzien want ook hij acteert overtuigend. Ik heb nog steeds een haat-liefde verhouding met de acteur met het eeuwige jongensachtige en quasi-onschuldige uiterlijk. Ik vind hem ook zo wisselend; in Alfie en My Bleuberry Nights is hij gewoonweg irritant maar in deze film mag ik dan weer graag naar hem kijken en vooral luisteren; stem en (Brits) accent zijn prima.

Een toneelstuk dat verfilmd is, is niet voor iedereen even aantrekkelijk. Als Sleuth je niet vanaf het begin boeit rest je weinig anders dan de rit verveeld uit te zitten en jaloers te zijn op de man die schuin voor me zat en die na een half uur in een diepe slaap verzonken was. (Trailer)