National Treasure *

Volgens complotdenkers en de vele theorieën op dit gebied zou de wereld worden bestuurd door buitenaardse Reptielmensen, is Prinsess Diana vermoord en Paul McCartney al lang dood, is in Roswell in de jaren 40 een UFO gecrasht en zit de Bush regering achter de 9/11 aanslagen.

Complottheorieën, puzzels, verborgen schatten en gecodeeerde boodschappen, ik ben er dol op en dan het liefst in een historische context. National Treasure; The book of Secrets heeft het allemaal en tegelijkertijd ook helemaal niet. Het uitgangspunt dat 18 missende pagina's uit het dagboek van John Wilkes Booth (de moordenaar van President Lincoln) het bewijs tot een complot zouden bevatten is boeiend. Hoewel het ons niet zoveel zegt is het voor Amerikanen waarschijnlijk heel intrigerend en appelleert het ongetwijfeld sterk aan hun gevoel voor Vaderlandse historie en patriottisme en dat verklaart dan weer het succes van de film in Amerika.

National Treasure dendert als een dolle achtbaanrit over het scherm; van Parijs naar Buckingham Palace naar The Oval Office in het Witte huis. Het ene na het andere onbegrijpelijke raadsel wordt in seconden opgelost terwijl de onwaarschijnlijkheden steeds grotere vormen aannemen. De bijrollen van Ed Harris, Hellen Mirren en Harvey Keitel zijn niet voldoende om de film te redden. Kort samengevat; geen logica en geen verhaal. Eén ding is wel leuk; het Secret Book of Presidents. Ik heb me altijd afgevraagd of zo'n boek nu echt bestaat en zou er bijna een gooi naar het Presidentschap voor over hebben om er achter te komen. Maar ik ben geen Amerikaan hè, dus zal ik het wel nooit te weten komen.

Nicolas Cage, die in het echt Nicolas Kim Coppola heet, is de neef en dus niet de zoon (zoals mijn disgenoot beweerde) van dé Francis Ford Coppola. Cage veranderde al heel vroeg in zijn carrière zijn naam omdat hij op eigen kracht zijn reputatie als acteur wilde vestigen. Dat getuigt dan wel weer van lef maar verder vind ik deze half Duitse, half Italiaanse "would be Al Pachino" vlees nog vis.