Gainsbourg, Gainsbourg... bij mij ging er niet onmiddellijk een bel rinkelen totdat dat ene nummer dat we allemaal kennen voorbijkwam; dat hijgerige plaatje waar we als puber zo lacherig van werden; Je t'aime... moi non plus. Gainsbourg is een biotopic over het leven van de Franse liedjesschrijver/zanger Serge Gainsbourgh. Door zijn provocerende teksten was hij was geliefd en omstreden in Frankrijk en het werd ons al snel duidelijk dat het hier om iemand handelde die een heftig en roerig leven heeft geleid. Mijn type film is het in ieder geval niet hoewel de film fraai is vormgegeven door regisseur Joann Sfar. Hoogtepunt was ongetwijfeld de schier oneindige hoeveelheid vrouwelijk schoon. Als ik de film moet geloven heeft die Gainsbourg een stoet aan fraaie minnaressen om duizelig van te worden versleten. Brigitte Bardot (fraai gespeeld door Laetitia Casta) en Jane Birkin als je bedgenotes is inderdaad indrukwekkend. Jane Birkin wordt gespeeld door de mooie, 29 jarige Lucy Gordon die heel tragisch vlak na de opnamens in mei vorig jaar zefmoord heeft gepleegd.
Hoe fraai het allemaal ook mag zijn weergegeven; Gainsbourg blijft toch een Franse film. Dus bereid je maar voor op; zware kost, geen greintje humor, te lang (2 uur en 10 minuten) en veel te veel details. Aan Eric Elsmosnino heeft dat niet gelegen; hij acteert fantastisch en zet een overtuigende Serge Gainsbourg neer. Verplichte kost voor Gainsbourg fans en liefhebbers van het Franse lied.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten