Slumdog Millionaire *****

Dat gaat lekker; we zitten pas in februari en ik heb nu al het gevoel zojuist naar de beste film van 2009 te zijn geweest. Slumdog Millionaire is een uiterst originele en daardoor niet makkelijk in een hokje te stoppen film. Je zou hem nog het beste kunnen omschrijven als een keiharde feelgood-movie die zich afspeelt in de sloppenwijken van Bombay. Het ene moment kijk je naar een prachtig menselijk sprookje en bij de volgende scène heb je ernstig de neiging weg te kijken, zo gruwelijk.

In de Indiase versie van "Weekend Millionairs" geeft de achttien jarige Jamal het ene goede antwoord na het andere om uiteindelijk nog maar één vraag van de miljoenenhoofdprijs verwijderd te zijn. Wegens tijdgebrek moet hij de volgende keer terugkomen voor de finalevraag en op dat moment wordt hij opgepakt omdat men vermoedt dat hij valsspeelt. In het politieverhoor dat volgt en waarin het er allerminst zachtzinnig aan toegaat vertelt Jamal zijn verhaal. Elk hoofdstuk in zijn verhaal is een wonderbaarlijke sleutel tot het antwoord op de vragen en door de flash backs ontstaat er een beeld van het leven van Jamal.

De drie onderdelen (de Quiz, het Politieburo en de Flash Backs) zijn razendknap, superspannend en met veel humor met elkaar verweven. Slumdog Millionaire heeft ondertussen op alle grote filmvestivals belangrijke prijzen in de wacht gesleept en is voor de komende Oscaruitreiking maar liefst tien keer (waaronder Beste Film en Beste Regie) genomineerd. Niet slecht voor een film die 13 milioen Dollar heeft gekost en met onbekende acteurs is gemaakt. Regisseur Danny Boyle (oa Trainspotting) heeft er een wonderlijk mooi spektakel van gemaakt. We zien bittere armoede, waar mensen leven in ongekend smerige krottenwijken en toch wordt het niet deprimerend. Boyle weet grote thema's als, verraad, het lot, echte liefde, oprechtheid en onrecht moeiteloos af te wisselen met humor of romantiek. Het geheel heeft de snelheid en onvoorspelbaarheid van een achtbaan waarbij de (Indiase) muziek en (kleurrijke) beelden naadloos op elkaar aansluiten. Hollywood en Bollywood wisselen elkaar moeiteloos af.

Het einde (dat door velen ongetwijfeld als "te zoet" zal worden bestempeld) is in ieder geval gewaagd en origineel. Ik vond het helemaal oké. Slumdog Millionaire is een prachtfilm waar je ademloos naar blijft kijken.