La Sconosciuta (De onbekende) heet een Italiaanse thriller te zijn. De meeste Italiaanse films die ik ken gaan over; of een Italiaans plattelandsdrama of een ontwikkelingsfilm die zich afspeelt in een grote Italiaanse stad of desnoods over de Maffia maar een Italiaanse thriller zie ik bijna nooit. Nou vind ik La Sconosciuta meer een combinatie van thriller én drama en dat maakt meteen dat het anders en boeiend is. Tijdens de jaarlijkse uitreiking van de David di Donatelle Awards (zeg maar de Italiaanse Oscar) was La Sconosciuta van regisseur Giuseppe Tornatore dit jaar de grote winnaar met 5 prijzen (waaronder die voor beste film).
La Sconosciuta is een verhaal over duistere zaken als kindermishandeling, vrouwenhandel, prostitutie, seksueel misbruik en moderne slavernij. Centraal staat de uit Oekraïne afkomstige Irina (mooie rol van de Russische Xenia Rappoport). Op de vlucht voor haar Oekraïnse pooier (angstaanjagend gespeeld door Michele Placido) arriveert ze in een Italiaanse stad zonder werk of verblijfplaats. Om aan de kost te komen neemt ze een schoonmaakbaantje in een chique appartementencomplex. Al snel blijkt dat niets toevallig is aan het handelen van Irina. Ze is daar gekomen met een hoger doel en is iets onheilspellends van plan met het welgestelde gezin en het schattige dochtertje waarvoor ze uiteindelijk als huishoudster gaat werken.
Met behulp van overvloedige flashbacks wordt langzaam Irina's verleden duidelijk. Nou ben ik niet zo'n liefhebber van flasbacks maar in dit geval is het niet storend. De schokkende flashbacks vol geweld tegen vrouwen en kinderen hakken er stevig in en vertellen een eigen verhaal waarin langzaam duidelijk wordt wat Irina's bedoelingen zijn en waarom ze de persoon is die ze nu is; een nogal onsympathiek personage dat door haar verleden en uit zelfbescherming de wereld slechts met vijandigheid kan benaderen. In haar pogingen af te rekenen met dat verleden viert ze haar gevoelens bot op anderen. Toch weet Rappoport haar warmte te geven en begin je uiteindelijk haar beweegredenen te begrijpen. Voor Irina is het leven een constante balanceer-act tussen haar in het verleden getekende ziel en de omgang met anderen in de hedendaagse realiteit. Omdat het verleden haar blijft achtervolgen leidt Irina innerlijk een eenzaam bestaan waarin ze nauwelijks vriendschap of liefde kan toelaten ook al ligt die soms voor het oprapen.
Gelukkig is Tornatore meer uit op een spannend verhaal dan diep in te gaan op de pijn van Irina want anders was het een loodzware film geworden. De thematiek van mishandeling en vrouwenhandel dient slechts als achtergrond en raamwerk voor het verhaal. De muziek van Ennio Morricone (ik wist niet dat hij nog leefde) is volop aanwezig en geven de scènes lading en de ontknoping is onverwacht en niet happy. La Sconosciuta is uiteindelijk een grimmige en intense thriller en tegelijkertijd een boeiende karakterschets.
2007
Geen opmerkingen:
Een reactie posten