De leugen is geen film maar een reconstructie van de gebeurtenissen die in 2006 leidden tot het aftreden van tweede-kamerlid Ayaan Hirsi Ali en haar latere vertrek uit Nederland. U weet wel, de uit Somalië gevluchte kroonprinses van de VVD die gelogen bleek te hebben over haar naam en land van herkomst bij haar asielprocedure en daarom weer haar koffers pakte en vertrok. Met haar vertrek uit Nederland sleepte ze in haar kielzog het kabinet Balkenende II mee. Na een nachtelijk debat (juni 2006) volgde namelijk een dramatische ontknoping toen D66 de stekker uit de coalitie trok omdat zij van mening waren dat minister Rita Verdonk onzorgvuldig te werk was gegaan bij het onderzoek naar de Nationaliteit van Hirsi Ali en bleek dat zij onder druk van Verdonk een schriftelijke schuldbekentenis had moeten afleggen. Voor Ayaan was het hink-stap-sprong via Somalië, Kenia en Nederland naar Amerika. Bye bye, zwaai zwaai; Nederland in verwarring, zonder regering en ruziënd achter zich latend.
In de reconstructie die Robert Oey hierover maakte laat hij een aantal (niet alle) hoofdrolspelers van toen zelf het verhaal vertellen en de details uiteen zetten. Aan het woord komen oa Hildebrand Nawijn, Femke Halsema, Britta Böhler en Rita Verdonk. De leugen geeft op deze manier een verhelderende en vooral persoonlijke inkijk in de gebeurtenissen van toen en is bovendien ontzettend origineel gemaakt. Geen droge opsomming van feiten maar interviews op onverwachte locaties en origineel camerawerk. Verdonk vertelt haar verhaal patat etend in frietkraam "De Vrijheid", Nawijn in een keuken van een allochtoon restaurant en Femke in de trein. Echt origineel en persoonlijk wordt het als de geïnterviewden zo nu en dan ook nog eens in zingen uitbarsten; een zingende Verdonk maak je niet dagelijks mee. Tegelijkertijd komt parallel aan al dit landelijke politieke geweld het jonge meisje Sadaf aan het woord die samen met haar ouders asiel heeft aangevraagd en al jaren op een verblijfsvergunning wacht.
Door zijn onverwachte invalshoeken houdt De leugen het midden tussen een documentaire, soap en musical maar nergens wordt het amusement. Femke komt relatief veel aan het woord maar dat lijkt me een verplicht nummer als je weet dat maker Robert Oey de partner van Femke is. Voor mij kwamen in ieder geval een aantal zaken aan het licht die ik nog niet wist en zie ik de ontroerende speech die Ayaan hield bij de bekendmaking van haar vertrek nu met heel andere ogen. In dit geval zegt dit meer over Ayaan dan over mij. (Trailer)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten