Nordwand ****

Heinrich Harrer schreef er een bloedstollend spannend boek over (Die Weisse Spinne), Joe Simpson maakte er een indrukwekkende documentaire over (The Beckoning Silence) en nu heeft Philipp Stölzl er een film over gemaakt; Nordwand. Ik heb het over de Noordwand van de Eiger: bijna 4000 meter steil omhoog, ijzig en voortdurend geteisterd door lawines en vallend gesteente. Daardoor is tot aan 1935 elke poging de top te halen mislukt of erger; dodelijk afgelopen. Gevolg was dat deze "onneembare" wand niet alleen een onweerstaanbare aantrekkingskracht op bergbeklimmers uitoefende maar stond hij ook in de belangstelling van het in die tijd opkomende Nazie Regime. Zij hadden de berg betiteld als "Het Laatste Grote Probleem in de Alpen" en zagen het als prima propaganda wanneer de top als eerste door een paar gezonde Duitse jongens beklommen zou worden. Zodoende begonnen de ervaren en onverschrokken Duitse bergklimmers Tony Kurz en Andreas Hinterstoisser aan hun klim met als doel als eerste mens de top, eeuwige roem en een olympische medaille voor de spelen van 1936 te halen.


Nordwand is de verfilming van deze beklimming en het is geen verrassing als blijkt dat hun tocht naar glorie uitloopt in een strijd te overleven. Halverwege de klim slaat het weer om en getroffen door een lawine raakt één van de klimmers (twee Zwitsers hebben zich onderweg bij Tony en Andi aangesloten) ernstig gewond. Ze zijn gedwongen terug te keren en in deze hopeloze afdaling gaat het goed fout. De bergscènes zijn uitermate realistisch en spannend gefilmd. Duizelingwekkende hoogtes en nagelbijtacties laten je op het puntje van je stoel zitten jezelf afvragend wanneer de volgende pin uit de bergwand zal schieten. Het materiaal uit die tijd (touwen, jassen en klimuitrusting) is zo primitief dat het een wonder is dat ze überhaupt naar boven kwamen. Stölzl filmt zó dicht op de klimmers dat je de kou en bevroren vingers bijna kunt voelen en je vraagt je geregeld af hoe dit in godsnaam gefilmd is. Het contrast tussen de meegereisde journalisten die vanuit de luxe van hun hotel met telescopen goed zicht op de gehele bergwand (inclusief de doodvriezende klimmers) hebben en de doodstrijd van de klimmers kan bijna niet groter en wordt mooi in beeld gebracht.

Stölzl heeft met zijn verfilming zo dicht mogelijk bij het ware verhaal willen blijven en dat is mooi. Wat zich op de berg afspeelt is namelijk boeiend genoeg en duldt eigenlijk geen afleiding. Helaas heeft hij gemeend er toch een onvermijdelijke liefdesdraad doorheen te moeten weven. De uiteindelijk reddingsactie om via de spoortunnel die door de berg loopt contact met de klimmers te maken en die het dramatische einde inluidt wordt door dit romantische intermezzo volkomen onrealistisch maar niet minder hartverscheurend. Nordwand is een ijzingwekkend spannende film en een prima alternatief voor de komende hittegolf. (Trailer)