He's got a lot on his mind
Ben Stiller; ik weet niet goed wat ik ermee aan moet. De films die hij maakt spreken me over het algemeen niet aan. Als ik alleen al denk aan Meet the Fockers, A night at the Museum of Along came Polly word ik al moe. Tegelijkertijd weet Stiller het genre van ongemakkelijke en flauwe humor naar zo'n niveau te tillen dat dat eigenlijk weer respect afdwingt. Ben Stiller is op zijn best in lastige situaties waarin hij als een soort indringer gedwongen wordt zich staande te houden in een voor hem vreemde omgeving onder stressvolle omstandigheden.
Greenberg gaat over Rodger Greenberg (Ben Stiller) een veertiger die duidelijk is blijven hangen in de jaren 80 en nog altijd denkt dat hij even jong is als in die tijd. Na een korte periode in een psychiatrische inrichting besluit hij een tijdje niets te doen. Hiervoor verruilt hij New York voor Los Angeles om een poosje op het huis en de hond van zijn broer te passen. Greenberg weet eigenlijk niet wat hij met zijn leven wil terwijl iedereen in Los Angeles uitermate succesvol en ambitieus blijkt te zijn. Als sociaal-vreemde neuroot is Rodger nou niet bepaald de meest prettige persoon om mee om te gaan en dit levert een aantal hilarische situaties op. Alhoewel Rodger niet de meest sympathieke figuur is en er qua actie niet veel gebeurt leef je wel met hem mee en de subtiele ontwikkeling die hij doormaakt houdt het interessant. Al met al een onderhoudende film met herkenbare (schrijnende) situaties en zo nu en dan flink bijtende humor. Het tempo is wat aan de langzame kant en de lengte had wat korter gemogen. Ben Stiller speelt de rol van zijn leven en het geheel is op zo'n manier gefilmd dat het "Jaren 80 gevoel" weer helemaal terugkomt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten