8 Strangers, 8 Point of Views, 1 Truth
Volgens mij wordt het de nieuwe trend in film maken deze zomer; "Herhalings-film" noem ik het maar even. Dezelfde gebeurtenis of hetzelfde moment meerdere keren laten zien vanuit verschillende perspectieven of personen. Before the Devil Knows You're Dead was op deze manier opgebouwd en Vantage Point overtreft dit nog eens.
Salamanca, Spanje; op de dag dat een wereldwijd verdrag tegen terrorisme wordt ondertekend. De Amerikaanse president is ook aanwezig om een toespraak te houden en is nog niet koud begonnen of hij wordt voor de ogen van tientallen camera's en duizenden toeschouwers neergeschoten. Dat moment en het voorafgaande halfuur wordt in Vantage Point minstens nog eens vijf maal herhaald, telkens door de ogen van één van de betrokkenen en gaandeweg kom je steeds dichter bij het complot en de slachtoffers. De uitwerking is redelijk origineel maar na drie keer heb je het wel gezien. Het verhaal begint vrij strak maar gaandeweg stapelen de onwaarschijnlijkheden zich op en wordt het zelfs lachwekkend met uiteindelijk een typisch Amerikaans goed einde. Alle slechte mensen worden gedood en de goede of onschuldige overleven op miraculeuze wijze. Kortom een film zoals de gemiddelde Amerikaan het leven waarschijnlijk graag ziet; goed wordt beloond en het kwade gestraft.
De massascènes zijn knap gefilmd maar de vele toevalligheden, een simpele achtervolgingsscène en mislukte emo-momenten maken van Vantage Point een doorsnee Amerikaanse achtiefilm en bij lange na geen Babel of Crash.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten