donderdag 26 juli 2007

I'm Lost


Everything Happens for a Reason

In eerste instantie dacht ik aan weer zo'n Amerikaanse serie die bol staat van de intriges en maar eindeloos doorgaat. Maar na de CD box van het complete eerste seizoen te hebben afgekeken moet ik wel verslaafd zijn want ineens vind ik mezelf terug; zondagmiddag, kwart voor zes rennend naar de Free Record Shop om daar wapperend met mijn pin-pas en zonder verder na te denken de box voor seizoen-twee aan te schaffen.

De setting; alles op locatie op Hawaï opgenomen. Het vliegtuigwrak, de mysteries, de muziek, het eiland en de karakters maken van Lost meer dan zomaar een serie. Een groep van 48 mensen overleeft de vliegtuigcrash van vlucht "Oceanic 815" en strandt op een onbekend eiland met geen mogelijkheid om hulp in te schakelen of er vanaf te komen. Het verhaal is snel verteld maar de avonturen en ontwikkelingen zijn eindeloos. De serie zit vol met thema's, symbolen en verwijzingen zoals: Lot versus vrije wil, wedergeboorte, tegenstellingen, zwart/wit, "the numbers" en eindeloos meer. Zo nu en dan lijken de makers er maar en eind op los te fantaseren maar uiteindelijk (meestal na een aantal afleveringen) komen de eindjes toch steeds weer samen en worden dingen duidelijk. Met afleveringen als "White Rabit", "Tale of two Cities", "All the best Cowboys have Daddy Issues" en "Hearts and Minds" zijn de titels al net zo boeiend en origineel als de afleveringen zelf.

Ook al zijn de overlevenden vreemden voor elkaar en lijken ze volkomen willekeurig bij elkaar te zijn gekomen, ieder draagt een verleden of geheimen met zich mee die de ontwikkelingen op het eiland bepalen. Ze zijn gedwongen met elkaar te (over)leven en het lijkt of een ieder met een doel op dit eiland terecht is gekomen. Daarnaast lijkt het eiland een leven van zichzelf te bezitten en worden de mysteries alleen maar groter want hoe komen ijsberen op een tropisch eiland terecht?

Mijn favorieten; Sawyer, Kate en Locke (Dit is voor de kenners).
Gelukkig regent het nogal veel op het eiland zodat we Kate regelmatig in een nat shirt door de jungle zien rennen. De humor, het cynisme en de zelfspot van Sawyer is erg vermakelijk en bij vlagen geniaal en de mysterieuze Locke wordt door bijna niemand geaccepteerd maar doorziet alles en iedereen en houdt nogal van confronteren.


(Kate)

Geen idee hoe het zich gaat ontwikkelen maar met plezier begin ik aan het tweede seizoen en voor de komende herfstavonden lijkt me dit een prima tijdverdrijf al kan ik ongetwijfeld niet zo lang wachten en jaag ik de afleveringen er doorheen. Filmpje Delicate


(Sawyer)

Geen opmerkingen: