Enter the World
Een regenachtige vrije vrijdag leent zich uitstekend voor een middagje bioscoopspectakel. Zodoende hesen wij onszelf de gezellig verlichte showbiztrap van die vreselijke Pathé-ArenA op om in 3D-Imax Avatar te zien.
Al zoveel over gezegd, gelezen en gehoord; het verhaal zou tegenvallen, hij duurt te lang en de acteerprestaties zijn al helemaal onder de maat. Ik moet zeggen; het is ons niet tegengevallen. Als je de nuance zoekt en van subtiel acteerwerk houdt heb je bij Avatar niet veel te zoeken en wordt het een lange zit. Bij Avatar is het Goed tegen Kwaad, de onschuld met pijl en boog tegen een technisch superieure overmacht waarbij uiteindelijk het goede overwint. Voor het gemak zijn de onschuldige en wijze bosbewoners een soort blauwe reuzensmurfen zodat lekker duidelijk is wie bij wie hoort. De kracht van Avatar zit niet in het verhaal maar overduidelijk in de techniek en de speciale effecten. Door het speciale 3D-brilletje waan je jezelf drie uur lang in een droomwereld waarin het mos groen oplicht als je er overheen loopt, je aangevallen wordt door vreselijk enge reuzenwolven en waar je je staart gewoon in een draak plugt om vervolgens weg te vliegen.
We hebben ons prima vermaakt, maar dan wel in 3D want anders ben ik bang dat je het snel zat bent.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten