Het begin is zwijgzaam, traag en bevreemdend maar naarmate de film vordert wordt het "verhaal" van een Nederlandse vrouw die vlucht voor haar omgeving, relatie en natuurlijk voor zichzelf boeiender. Anne (zoals ze later blijkt te heten) laat alles achter zich en vertrekt met alleen een rugzak en blauw tentje naar het wonderschone maar desolate en ruige Ierland. Wat haar beweegreden zijn wordt niet echt uit de doeken gedaan en de zwijgzame Anne laat ook al niet bijster veel over zichzelf los. Wel past ze met haar lange rode haren en naturel uiterlijk buitengewoon goed in het Ierse landschap, ze gaat er als het ware in op. Voordat ze helemaal afglijdt in een zwervend bestaan vindt ze onderdak op een idyllisch schiereilandje in een "cottage" zoals wij ons een cottage graag voorstellen. In ruil voor werk krijgt ze eten en onderdak van de enige bewoner (een belezen en in afzondering levende weduwenaar) met als enige regel; geen persoonlijke contact, geen persoonlijke vragen. Zodoende leven Anne en de vriendelijke huisbaas zwijgzaam naast elkaar. Hoewel de combinatie van de mooie Anne en de veel oudere introverte weduwenaar vreemd is werkt hij wel want naarmate de tijd vordert raken de twee in elkaar geïnteresseerd en groeien langzaam naar elkaar toe. Wie wordt de eerste die de regels breekt?
Nothing Personal is het knap gemaakte en prachtig gefilmde regie debuut van de Nederlandse(?) Urszula Antoniak waarvoor ze maar liefst vier Gouden Kalveren (waaronder Beste Film en Beste Regie) ontving. Lotte Verbeek speelt met veel gevoel de rol van Anne. Nothing Personal vertelt een verhaal in beelden waarbij veel aan de verbeelding wordt over gelaten. (Trailer)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten