zaterdag 17 oktober 2009

La Voix Humaine ****



Lange zwarte haren, een brutale gezichtsuitdrukking en een aangenaam raspend stemgeluid; in het dagelijks leven kan ik aan die combinatie al nauwelijks weerstand bieden, laat staan als iemand daarbij ook nog (klassiek) kan acteren. Kortom ik ben een fan van Halina Reijn en daarom volkomen bevooroordeeld over alles wat ze doet.

Donderdagavond zat ik in de (nieuwe) Stadsschouwburg voor de voorstelling La Voix Humaine van het Amsterdams Toneel. La Voix Humaine is een voorstelling waarbij Halina de enige actrice op het toneel is en een vrouw speelt die voor de laatste keer belt met haar ex-geliefde in een ultieme poging de breuk te lijmen. Ze begint opgewekt en zelfverzekerd maar naarmate het gesprek (en de tijd) vordert wordt ze steeds wanhopiger en afhankelijker om uiteindelijk te beseffen dat alles voorbij is en haar geliefde voor een ander heeft gekozen. Als publiek kijk je recht in de huiskamer van de vrouw. Het geeft een Jambers-achtig voyeuristisch gevoel alle privé handelingen en het gesprek te kunnen volgen van een vrouw die zich onbespied waant. Dat je de andere kant van de lijn (en het verhaal) niet hoort geeft een extra dimensie en doet een behoorlijk beroep op je inlevingsvermogen. De vrouw blijft maar praten want zolang ze praat is er hoop; elke zin kan de laatste zijn, elke pauze noodlottig. Ondertussen moet ze ook nog proberen de lijn open te houden en anderen die per ongeluk op de lijn zitten weg te jagen.

Jean Cocteau schreef de toneelmonoloog in 1927 en dat is goed te merken. De telefoon zit nog aan een draadje en verbindingen komen via een operator die consequent Juffrouw wordt genoemd tot stand. Dat is even vreemd maar eenmaal gewend geven deze beperkingen juist extra spanning. La Voix Humaine is een anderhalf uur durende krachttoer, het onderwerp is universeel, herkenbaar en rauw en de muziek passend en indringend.

"Ophangen is het moeilijkst", fluistert de vrouw als één van haar laatste zinnen. Ophangen in het besef dat hierna een dreigende leegte je als een zwart gat aanstaart. (Trailer)


Geen opmerkingen: