De avond eindigde even hilarisch als hij begon. De geplande voorpremière van de nieuwe film van Woody Allen( Vicky Cristina Barcelona) ging helaas voor ons niet door vanwege file-perikelen in combinatie met verkeerde timing van mijn film-partner. Zittend in Cinecenter met een kop koffie en filmladder voor onze neus moest er een alternatief verzonnen worden. Dat het een film moest worden stond vast, we zouden immers naar de film vanavond. Het voorstel voor Oorlogswinter werd met enthousiasme begroet dus op naar Tuschinski.
Oorlogswinter; het verhaal naar het boek van Jan Terlouw kennen de meesten wel. Ook ik heb het boek gelezen toen ik jong was maar kan me met geen mogelijkheid meer herinneren waar het over gaat. Het verhaal mag dan niet ingewikkeld zijn om te volgen, de film behandelt wel grote thema's als vriendschap, verraad en vertrouwen. De opnames en het camerawerk is prachtig. De makers hebben het zich niet makkelijk gemaakt door de hele film in een besneeuwd landschap en dorp te laten spelen. Het ziet er prachtig uit en er wordt redelijk geacteerd. Vooral door de kleine Michiel (Martijn lakemeijer) met zijn vernederlandste Engels. Hoopvol was dat de zaal goed gevuld was met meest jonge mensen. Achter ons zaten twee rijen brugklassers die (nadat de film eenmaal begonnen was) zich redelijk rustig hebben gehouden en zo nu en dan helemaal in een deuk lagen, vooral om het kromme Engels van Michiel.
Negen dagen en al meer dan 125.000 bezoekers is meer dan James Bond voor elkaar kreeg. Dat belooft wat met de kerstvakantie voor de deur. Na de film zochten nog wat vertier op het Leidseplein. In het Palladium was het voor een doordeweekse woensdagavond een dolle boel en als veertigers vielen we helemaal in de doelgroep. Om ons heen vloeide de drank rijkelijk en het ging er heftig aan toe. Helaas hebben we net niet het kapseizen en zinken van de Titanic kunnen meemaken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten