Pasen

Volgens de weersites wordt dit de koudste Pasen in veertig jaar. Dat geloof ik graag want terwijl ik dit typ vliegen de sneeuwvlokken langs mijn raam en ziet het IJ er ijzig en grauw uit. Pasen is traditioneel ook de jaarlijkse opening van het toeristen seizoen in Amsterdam. Busladingen toeristen heb ik verdwaast en gehuld in witgesneeuwde regenponcho´s van het fietspad moeten bellen. De Pasen valt vroeg dit jaar heb ik al vele malen horen verzuchten. Tja dat kan gebeuren bij een religieus feest dat gebaseerd is op de maankalender. Tijdens het eerste Concilie van Nicea in 325 is nu eenmaal vastgesteld dat Pasen valt op de eerste zondag na de eerste volle maan in de lente, dat wil dus zeggen de eerste volle maan op of na 21 maart: de lente equinox. Aangezien het gisteren (21 maart én Goede Vrijdag) volle maan was is dit dus één van de vroegst mogelijke Pasen. De Liturgische of Christelijke rituelen die aan Pasen verbonden zijn zeggen me weinig. Pasen is voor mij een puur lentefeest dat zijn oorsprong vindt ver voor het ontstaan van het Christendom. Pasen luidt de komst van het voorjaar in, het ontwaken van de natuur na een lange winter, nieuw leven en vruchtbaarheid gesymboliseerd door paaseieren en paasvuren (het verjagen van de demonen van de winter). In het Engels heet het niet voor niets Easter; in het oosten komt immers de zon op en verkondigt een nieuwe dag.

Traditiegetrouw worden we deze dagen ook overspoeld met Jezus films. Jezus geldt als een echte karakterrol in Hollywood. Toch doet deze rol over het algemeen weinig voor een acteurscarriere. Neem nu de bekendste Jezus aller tijden; Ted Neeley uit Jesus Christ Superstar. Na zijn rol als Jezus werd hij door het publiek zo vereenzelvigd met de Messias dat hij geen andere rollen meer kreeg. Ted restte niets anders dan tot in de eeuwigheid Jezus te spelen op Broadway. Van James Caviezel (JC) hebben we ook weinig meer vernomen na zijn rol als de bloedende Jesus in The Passion of the Christ.

Ook al heb ik niks met Pasen toch klinkt bij mij ieder jaar in de Paastijd Jesus Christ Superstar uit mijn boxen. Weliswaar niet de laffe film soundtrack met een kweelende Yvonne Elliman als Maria Magdalena maar een fantastische versie van een Londense opera. En het wonderschone Stabat Mater van Pergolesie mag ook niet ontbreken.