Verhuizing of niet, toch vind ik altijd nog wel een gaatje voor een film; al was het maar om even nergens aan te hoeven denken. Afgelopen maandag sloeg ik wat dat betreft de plank flink mis (om in verbouwingstermen te blijven). Mr Woodcock (Titel zegt eigenlijk al genoeg) is een uiterst slappe en voorspelbare komedie die het predikaat komedie eigenlijk niet eens mag dragen. Billy Bob Thornton heb ik in een aantal goede films zien spelen maar ditmaal heeft hij blijkbaar alleen aan het geld gedacht toen hij het scenario onder ogen kreeg. Een succesvolle schrijver (Sean William Scott) van zelfhulp boeken (laat het verleden los) gaat terug naar zijn geboorte-stadje op het platteland en wordt daar geconfronteerd met zijn eigen verleden in de vorm van zijn vroegere gymleraar en aartsvijand Mr Woodcock (Billy Bob Thornton), die de jongetjes nogal spartaans opvoedde (lees traumatiseerde) en die nu de nieuwe vriend van zijn moeder (Susan Saradon) blijkt te zijn. Alle lessen en tips uit zijn eigen boek blijken ineens niet van toepassing om te kunnen helpen over zijn eigen verleden heen te komen. Hiervoor zijn hardere maatregelen nodig en uiteindelijk komt de schrijver tot de conclusie dat loslaten gewoon synoniem voor wegrennen is; nee, om verder te komen in het leven moet je juist je verleden omarmen. De mechanische kop van Thornton is nog wel aardig, maar daar houdt het ook mee op. Susan Saradon is gewoon te intelligent voor de rol als moeder en Sean William Scott te soft. Advies: alleen kijken als je zojuist én ontslagen bent én gedumpt door je vriendje of vriendinnetje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten