A Somewhat Gentle Man is een absurdistische Noorse misdaadfilm over het leven van voormalig moordenaar Ulrik die na 12 jaar gevangenis weer vrijkomt. De gevangenisbewaarder die hem vrijlaat geeft hem bij het afscheid nog het goedbedoelde advies "vooral niet om te kijken" maar Ulrik heeft geen idee wat hij met zijn herwonnen vrijheid aan moet. Zoals dat zo vaak gaat met voormalig criminelen zoekt ook Ulrik al snel zijn oude "vrienden" weer op, moeten oude rekeningen vereffend worden en lijkt hij direct in zijn oude gewoontes te vervallen.
Regisseur Hans Petter Moland laat zijn hoofdpersoon gelukkig niet totaal terugvallen in zijn oude gewoontes. Via subtiele wendingen weet Ulrik zich telkens te onttrekken aan criminele handelingen. Omringt door morsige types, wapenhandelaren, schimmige helpers en duistere moordplannen weet de zwijgzame Ulrik zich behoorlijk staande te houden. Ondanks misselijkmakende (verplichte) sex in ruil voor eten met zijn lelijke hospita en de nog lelijkere ruimte waarin hij woont krijgt Ulrik lol in zijn nieuwe leven. Hij krijgt werk in een garage, gaat uit met een vrouw, heeft sex met zijn ex en bezoekt zijn zoon.
Het geheel kabbelt iets te langzaam voort met hier en daar droogkomische scènes (iemand die een taxi probeert staande te houden met twee door Ulrik gebroken armen) en dialogen ("Wil iemand thee" vraagt de vrouw die binnenkomt op het moment dat Ulrik op het punt staat zijn verrader te liquideren). Naar het einde toe krijgt de film weer vaart en lost Ulrik al zijn "problemen" op geheel eigen en originele wijze op en stelt zo zijn nieuwe toekomst veilig. Door de Noorse taal moet je het voornamelijk van de ondertitels hebben en daardoor komen de grappig bedoelde scènes soms wat moeizaam over. Al met al een vermakelijke film.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten