In een mozaïek- of ensemble film spelen spelen een groot aantal personages een belangrijke rol met meestal meerdere verhaallijnen die elkaar op een bepaald moment overlappen, kruisen of samenkomen.
New York, I love You is zo'n mozaïekfilm alleen bestaat deze uit losstaande verhalen waarbij sommige flinterdun met elkaar verbonden zijn terwijl de meeste geen enkel onderling raakvlak hebben. Onderlinge samenhang is er wel want zoals de titel al verraadt gaat het hier om een ode aan "The City that Never Sleeps".
New York, I Love You is een "project" waarbij 10 regisseurs hun eigen scène mochten samenstellen en draaien waarbij de liefde tussen mensen centraal moest staan. Het resultaat is een caleidoscoop van fraaie losse scènes, mooie muziek en sfeervolle beelden. Maar ja met zo'n fotogenieke stad als New York en een aantal goede regisseurs kan dit nauwelijks misgaan. Misschien lag het aan mijn "mood van de avond" of het kwam omdat Nathalie Portman een verhaaltje voor haar rekening nam, maar ik vond het een mooie en onderhoudende film, ook al zijn niet alle verhalen even sterk en ondanks dat mijn sneakgenoten er heel anders over dachten. Na
Paris Je T'Aime was het nu de beurt aan New York en het schijnt dat Shanghai en Rio de Janairo de volgende steden zijn die een multi-regisseur ode aan de liefde kunnen verwachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten