Het leven houdt zich niet aan afspraken
Opeens is de zomer voorbij. 'S Morgens zit er weer koelte in de lucht en de regenbuien geven zo nu en dan een voortijdig herfstgevoel. Om dat gevoel compleet te maken besloten we donderdag naar de Stadsschouwburg te gaan voor de voorstelling Bloedband van Orkater. Bloedband is muziektheater waarbij de muziekanten onderdeel van het stuk zijn. Zoals de titel al doet vermoeden gaat het stuk over de (soms verstikkende) kracht van familiebanden en dan vooral die tussen ouder en kind. Op een mooi en origineel decor ontvouwen zich drie verhaallijnen die gaandeweg raakvlakken blijken te hebben. Zes gewone mensen komen onverwacht voor grote veranderingen te staan. De één krijgt te maken met een 28 jarige dochter (Nadje Hüpscher; altijd lekker) waarvan hij het bestaan niet wist, de ander krijgt op zijn 47ste te horen dat zijn vrouw zwanger is en bij een vrijgezelle zakenman staat ineens zijn dementerende moeder op de stoep om bij hem in te trekken. Geconfronteerd met zulke onverwachte veranderingen en verantwoordelijkheden maken met name de mannen rare sprongen en volgen bizarre situaties. ook al zit er veel humor en grappige dialoog in het stuk, toch is het geen komedie. Daarvoor is het thema te zwaar, of zoals één van de acteurs het zei: "Voor allen ligt het geluk voor het oprapen, maar het leven houdt zich niet aan afspraken".
De vormgeving en de muziek van Beppe Costa sprongen het meest in het oog/oor. Al met al geen slechte start van het nieuwe theaterseizoen waarin ik ook dit komende seizoen weer ongetwijfeld te veel mooie stukken ga missen, maar ik ga wel mijn best doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten